1 Ocak 2012 Pazar

VAN DEPREMİNİN ARDINDAN ...




Eski dostlarla buluştuk cumartesi akşamı; dertlerimiz rafa kaldırıp, dünya gailesinden biraz olsun uzaklaşıp , o güzel geceyi paylaştık, hasretle...

Ne yazık ki , eğlenmek haram oluyor artık bize.. Doğudan sızan terör tüm ülkemizi tehdit ediyor. Gencecik fidanlarımızı daha yeni toprağa vermişken, şimdi de deprem vurdu yaralı ülkemi... Ancak böyle toplu kayıplarda daha duyarlı olup, birkaç gün yas tutuyoruz. Oysa o ateş , evlere hergün düşüyor bir bir... Analar, babalar, kardeşler onlarla beraber ölüp, yeryüzünde ruhları alınmış bedenlere dönüşüyorlar; o acıyı ömür boyu yüreklerinde taşıyorlar...

Her gün birileri aynı hikayeyi anlatıyor; ciğerleri yanarak ... “Acıları paylaşıyoruz... Terörü lanetliyor, kınıyoruz... Şehitler ölmez, vatan bölünmez... vs..vs..” Ama hiçbirşey değişmiyor. Biz sürekli bu aynı, berbat senaryoya mahkum ediliyoruz... Kaderimizi birileri yazıyor sanki...

Dün Van ve çevresini deprem yıktı. İnsanlarımız perişan; herkes kendi kaderini yaşıyor tabi ama ateşin düştüğü yerler ağlıyor şu anda... Onlara sabır, metanet, kolaylık ; ölenlere rahmet; diğerlerine de insanlık ve duyarlılık dilemekten başka yapacak birşey yok...

Biraz gülüp eğlenmek kursağımızda kalıyor son zamanlarda... Ne yazık ki, eğlenmek haram olmuş artık bize...

B.E.
23.10.2011

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder